rodzinna rozrywka

Jeśli ktoś pracuje do osiemnastej  lub dłużej i ma wolną wyłącznie niedzielę, to tylko w niedzielę może zrobić poważniejsze zakupy. My właśnie tak mamy i czasem w niedzielę o ósmej rano można mnie spotkać w makro albo o jedenastej w jakimś centrum handlowym. Ostatnio kupowałam w niedzielę pralkę, w najbliższym czasie muszę kupić kuchenkę bo się stara rozsypała.

W dużej galerii albo w centrum handlowym widać całe rodziny, ale te powierzchnie są zazwyczaj wysokie, mają przejścia szerokie i to o czym chcę napisać nie rzuca się w oczy. A napisać chcę o małych dzieciach na zakupach. Małych, to znaczy niemowlaczkach w torbach (w życiu bym tak nie nosiła dziecka, wjedzie kto wózkiem w tę torbę to masakra) nieco starszych w wózkach i kilkulatkach.

Ikea – chyba każdy był i wie, o co chodzi. Niskie, klaustrofobiczne pomieszczenia z wytyczonymi wąskimi korytarzykami, towar stłoczony na niewielkich powierzchniach wyeksponowany w specyficzny sposób. Od razu mówię – nic nie mam do sieci, przeciwnie – kupiłam tam łóżko i jestem z niego bardzo zadowolona, gdy potrzebuję jakieś funkcjonalny sprzęt, stojak czy pudełko to wiem, że tam znajdę.

Już nigdy nie pójdę tam w niedzielne popołudnie, nigdy!

Niemowlęta czerwone od płaczu, zasmarkane i spocone, na które nikt nie zwraca uwagi. Matki, ciotki i koleżanki w towarzystwie mężów i konkubentów przekrzykują się, kłócą, bawią, całkowicie ignorując domagające się czegoś dzieci. Spotkałam się z tym pierwszy raz – przy stercie listewek nie wiadomo do czego potrzebnych matka wrzeszczała ze złością na chłopaka – zajmij się nim chociaż raz! A chłopak wziął tego niemowlaka tak, jakby rzeczywiście miał go pierwszy raz na rękach.

Kilkulatki śmiertelnie znudzone, wrzeszczące, tupiące nogami, bezustannie pytające – kiedy stąd pójdziemy? I znów to samo – całkowita ignorancja, niecierpliwe „uspokój się” wśród tysięcy przedmiotów, po które się nie przyszło. Bo w tym sklepie nie da się iść prosto do towaru, który się chce kupić tylko są ścieżki, przejście nimi trwa nawet kilka godzin. Mnie się udaje w 20 minut bo mam klapki na oczach i jak jadę np. po stolik, to najpierw go wyszukuję w Internecie a potem idę prosto do działu, zamawiam, magazyn, kasa i parking. Ale to dziwactwo, nikt normalny tak nie robi.

Zaczęłam usprawiedliwieniem, że w innym terminie nie ma czasu na zakupy, zostaje tylko niedziela. Chciałabym również usprawiedliwić młode mamy, które tam spotkałam. Jednak dla mnie ważniejsze jest dobro dziecka, ja bym nie brała kilkumiesięcznego maleństwa ani do Ikei, ani do galerii, ani do sklepu z tanią odzieżą. To nie są dobre miejsca dla niemowląt. Nie musi się robić zakupów całą rodziną, wiem to na pewno.