pasztet z zająca

 Tytuł musi być chwytliwy ;). 

 Wnusia Hanusia ma w naszym domu szuflady z pluszakami i klockami,  półki z książkami i przyborami do rysowania. Bez szału, nie ma całego pokoju dla siebie ale kiedy od czasu do czasu zostaje u nas, ma się czym zająć. 

Tu dodam, że zostaje niezwykle rzadko i bardzo mi tego brak ale nie mamy wyjścia bo ciągle jeszcze musimy pracować i to dużo. Te siwe babcie i dziadkowie w okularach to są chyba tylko na starych rysunkach bo współczesne babcie są energiczne, mają swoje życie i wnukami zajmują się wyłącznie okazjonalnie. Inna sprawa że ja bym nie mogła codziennie opiekować się małym dzieckiem bo nie mam ani sił ani pomysłów. Dziecko ma się rozwijać w grupie rówieśniczej, tak mówiła moja siostra i ja też tak uważam. 

Ale nie o to chodzi tylko o jakość czasu razem spędzanego. Dziadek to wiadomo, budują z klocków albo rysują. Raz dziadek pojechał po Hanię do przedszkola i wszystko było super do chwili gdy nauczycielka zorientowała się, że w szatni zostały Hani rzeczy. A było to tak - dziewczynka była na dodatkowych zajęciach w innej części budynku i dziadek miał  ją od razu stamtąd odebrać, dlatego dostał od rodziców drugi komplet - kurtkę, czapkę i buciki. 

Pani prowadząca zajęcia dodatkowe oddała dzieciaka a nauczycielka przedszkola o szesnastej trzydzieści o mało nie dostała zawału bo odzież jest a dziecka nie ma! Ale wszystko dobrze się skończyło. Jak ja dziś motam, do brzegu daleko!

Pewnego dnia syn musiał załatwić coś niesłychanie ważnego i dziewczynka została u nas na cały wieczór. Uwielbiam to wieczorne kokoszenie, walkę dinozaurów na ścianie, opowieści z cyklu "opowiedz mi babciu o tym jak tata był mały", wygłupianie się bo kto nam zabroni, i wreszcie czytanie. 

Hanusia wiele książek zna na pamięć ale też wielu nie zna wcale, choć na półkach pełno. To tak samo jak u dorosłych. Ja też nie znam wszystkich książek które zgromadziliśmy. Tym razem dziewczynka wybrała duży, gruby i kolorowy tom. Zaczęłam czytać i nagle zorientowałam się, że przed snem to się takich rzeczy dziecku nie czyta, o czym powiedziałam niepewnym głosem. 

Treść opowiadania była mniej więcej taka - mama zajęczyca miała czworo dzieci i te dzieci zawsze bawiły się w okolicy a mama przed wyjściem z domu przestrzegała je, aby nie wchodziły do ogrodu ogrodnika bo ogrodnik zrobi z nich to samo co z tatą! A z taty zrobił pasztet! 

No i ja mówię - Hania, ja nie wiem czy mogę Ci czytać takie historie. 

A Hania na to - babciu, możesz, przecież pasztet robi się z kurczaka!