połowa

Połowa pobytu a ja już zaczynam się bać powrotu. Nie tęsknię ani za domem ani za pracą. Mam czas tylko dla siebie. Ktoś mi powiedział, że nie powinnam zabierać tu laptopa. Może i tak, ale wiele spraw załatwiam przez internet, na przykład wszystkie faktury związane z domowymi opłatami są elektroniczne.
Wczoraj byłam na długim spacerze. Nie wiem jak to się dzieje że mnie nosi w inne miejsca niż te najbardziej spacerowe. Widziałam stare, zniszczone budynki. Przepiękne wille w których nikt nie mieszka. Kioski i budki z napisem "do sprzedania" lub "do wynajęcia". Opuszczone bary i restauracje.
Jesteśmy tu pierwszym turnusem a jest połowa sezonu letniego. Na moim piętrze zajęta jest połowa pokoi. (Inna sprawa że mam pokój od strony parkingu i kiedyś słyszałam z balkonu rozmowę kuracjuszek - o zobacz  z tej strony też ktoś mieszka bo pranie wisi. - A to może ktoś z personelu, czasami w pensjonatach mają służbowe pokoje).
Z rozmów z kuracjuszami wnioskuję, że każdy z nas bał się przyjeżdżać. Nie wiedzieliśmy nawet, czy pozwolą nam wychodzić poza teren ośrodka a przecież to ma być kuracja a nie internowanie.
Baliśmy się, że być może nie wrócimy. Ale wszystko jest w porządku. Wszyscy zdrowi, niektórych swędzą plecy spalone na słońcu, inni mają zakwasy po porannej gimnastyce. Zrobiło się zimno. Sanatorium oferuje wycieczkę do Krakowa. Może się wybiorę :))).