kochany pamiętniczku

Mamy skrócone godziny pracy i dyżury - jedna zmiana co drugi dzień. W autobusach pusto, na ulicach ludzi niewiele. W akademiku zostało ze stu studentów. W hotelu gości bardzo mało.
Trochę się martwiłam o swoje sanatorium bo już złożyłam wniosek o urlop i teraz trzeba to wszystko odkręcać, ale całkiem niepotrzebnie. Moja kierowniczka pierwsza poinformowała mnie, żebym się nie przejmowała, bez problemu przesunie mi ten urlop a dyrektor potwierdził.

Miałam dziś pod opieką nową pracownicę. Uświadomiłam  sobie, że nawet te podstawowe, proste czynności wymagają nauki i są nowym doświadczeniem. Jak się zakłada mop, jak się wkłada kołdrę do poszwy by nie była zmięta, jak myć lustro by nie było smug. (Tego nie wiem, dlatego unikam luster jak ognia).


W niedzielę mam mieć rezonans kręgosłupa. Chyba się boję, nie tyle badania co wyniku. Bo co to będzie dalej. Nie dziwię się ludziom, którzy wolą być niezbadani. Ponoć ludzie tak się właśnie dzielą - na wariatów i niezbadanych.

Patrzę przez kuchenne okno i widzę ludzi jeżdżących na rowerach i spacerujących z dziećmi, jest ładna pogoda. Nie wiem czy to dobry czas na place zabaw i wycieczki.

Napiszcie proszę jak sobie radzicie w tym trudnym czasie. Macie zapasy? My tyle co zawsze, czyli wczoraj ugotowałam gulasz i będzie na dwa dni a potem znów coś ugotuję. W piwnicy jeszcze mamy dżemy, soki i ogórki. W barku trunki różne ale ja nie mogę pić, żal, żal ;).
Przesyłam serdeczności, mam więcej czasu więc zaglądajcie tu codziennie, zapraszam.

Dziś też Cię kocham.