w pogoni..

No właśnie, za czym? Ja dziś za autobusami i tramwajami. Uwierzcie, dwie godziny jazdy z przesiadkami w taką pogodę do przyjemności nie należy. Zmokłam, przewiało mnie, nie w tramwajach, ale wystarczy przejść z przystanku na przystanek i już wszystko mokre, z parasoli kapie do butów albo na spodnie, na mieście korki, w autobusach studenci wpatrzeni w telefony wyszukują najdogodniejszych połączeń, dopytują się o ceny biletów i dziwią się, że w niektórych automatach można płacić tylko kartą, ach, pierwszy rok, widać to po nich. 

Ludzie strasznie kaszlą, boję się, że jestem zarażona wszystkim, czym można zarazić się w autobusie, katar to mam jak w banku ale oprócz tego ludzie kaszlą, charczą i robią tak hyyyyyyyyyyyh. 

Dziewczyna prowadząca zajęcia dojeżdża uwaga z Limanowej (z Limanowej do Krakowa jest bardzo daleko a jeszcze przesiada się w Krakowie bo musi dojechać do Huty, wiadomo, to również jest bardzo daleko. Nowa Huta jest ładniejsza niż Kraków, przypomina mi Warszawę) Ej, Klarka, ogarnij się, do brzegu!

Ta dziewczyna jest chora, dziś bardzo kaszlała, mówiła, że ma antybiotyk ale pracuje bo tak. Z nami kończy o 11 i zaraz jedzie z powrotem do swojego miasta a tam ma zajęcia do wieczora. Nie bierze zwolnienia bo nie. 

Wczoraj pisałam egzamin. Ponieważ jestem nadgorliwa to prosiłam  znajomych o notatki, książki i co tam się przyda. Wszystko się przydało i szczęśliwie zdaliśmy bez porażek i bez histerii. Ja lubię robić z siebie głupa w takich okolicznościach i dziś, gdy rozmawialiśmy o tym egzaminie, stwierdziłam, że pisałam na trzecie pytanie bo przecież miałam napisaną na górze testu trójkę. Bardzo mi wszyscy współczuli. 

- Trzecią grupę miałaś, a trzeba było napisać co najmniej na siedem pytań z każdej grupy!

Od razu wszystkim zrobiło się lepiej i mnie również, postanowiłam częściej być ofiarą losu.

Jedna z koleżanek przynosi pyszne domowe ciasta i ja się zawsze dopominam o ten kawałek, który zostaje. Oddaję za to swoje obiady. Na początku jadłam ale po tygodniu potwornie rozbolał mnie żołądek. Przez weekend się podleczyłam a od poniedziałku znów to samo. Ja nigdy nie jem na mieście i nie jestem przyzwyczajona do niedomowej kuchni. Nie chciałam się wyróżniać więc jadłam ze wszystkimi i mam za swoje.  W brzuchu kłębek bólu po prostu. Coś jest ze mną nie tak, wszyscy jedzą i nie narzekają. 

Chyba się za dużo rozpisałam, ale to dlatego, że powinnam sprzątnąć w domu i ugotować obiad a nie chce mi się tego robić. 

Piec hula. Zrobiło mi się wreszcie ciepło.