wybór

Miałam nie pisać na ten temat ale zmieniłam zdanie. Proszę, byście pamiętali - moje poglądy nie zawsze są zgodne ze zdaniem ogółu. 

Poszłam do naszego lokalnego sklepiku po pieczywo. Obok sklepu jest niewielki parking, za nim plac zabaw, gdzie kilkoro dzieci bawiło się na huśtawkach. Dwie młode kobiety stały obok, jedna z nich kołysała w wózku niemowlę. Na parkingu dwaj mężczyźni oparci o samochód palili papierosy. Jeden z nich wskazał na kobiety i rzucił -  te próżniaki jak dostały po pińcet na dziecko to już się za żadną robotę nie wezmą. 

Jak ci przypierdzielę przez łeb tą siatką to przestaniesz rechotać  Widzę, że panowie  również szlachta niepracująca, wszak mamy już dziesiątą - rzuciłam z czarującym uśmiechem i poszłam nie oglądając się i udając, że nie słyszę jak starą kurwą jestem słów uważanych powszechnie za obelżywe.  

Kluczowym słowem w dyskusji o pracy zawodowej kobiety powinno być słowo "wybór". Do tej pory mało która z nas miała taki komfort. Moja siostra ma czworo dzieci. W tamtych czasach urlop macierzyński miał wymiar 100 dni. Też tyle miałam, lekarka tłumaczyła, że to jest na czas, aby organizm wrócił do formy  po trudach ciąży i porodu. Teraz dostaje się trzy miesiące zwolnienia po usunięciu pęcherzyka żółciowego. To tak dla porównania -  atak kamieni jest porównywalny w skali bólu do porodu, fakt. 

Był jeszcze urlop wychowawczy ale kiedy ma się  małe dzieci i  dom w budowie to na takie urlopy nie można sobie pozwolić, liczy się każdy grosz. Siostra pracowała więc ciężko cały czas. 

Przy kilkorgu dzieciach siedzi się tyle, co z dzieckiem przy piersi. Tak wyglądało przez kilka lat życie mojej siostry. Myślę, że życie niejednej z nas było bardzo podobne. 

Wracam do czasów współczesnych. Nie zapominajmy, że nie wszystkie kobiety pracują w biurach, nie wszystkie zakładają do pracy eleganckie bluzki i cienkie rajstopy (każda praca może być ciężka i wyczerpująca, nie chcę tu obrażać kobiet pracujących przy biurku). 

Stoją przy zmywaku, za ladą, przy prasowalnicy, przy taśmie, sprzątają pokoje hotelowe, zmieniają pampersy starszym ludziom, myją okna i zamiatają chodniki.  One zarabiają przeważnie 1300 zł. Czy rocznemu maluchowi nie lepiej będzie z mamą w domu? Znam taką dziewczyneczkę dojeżdżającą codziennie do żłobka - jedzie rano i radośnie gaworzy, wraca o piątej po południu i płacze, w tym płaczu słychać ogromne zmęczenie, aż się serce ściska. Matka targa ten wózek codziennie z autobusu do tramwaju i z powrotem, ma zawsze smutną twarz i nawet jak rozmawia ze swą córeczką to w jej głosie słychać zmęczenie. 

Patrzę na mamy idące ze swoimi pociechami na plac zabaw. Niemowlę w wózeczku, drugie za rączkę. Jest też mama niosąca swoją pociechę w chuście, prowadzi na smyczy psa. 

Dziewczyny, co z wami będzie za kilka lat, czy będziecie szukać rozpaczliwie byle jakiej pracy, czy będziecie żałować tych lat z dzieckiem w domu? 

Próżniaki. 

Lenie.  

I jak tu takiego nie walnąć siatką przez głupi stary łeb.