czy warto prowadzić blog fundacji

Na ostatnim spotkaniu w Stowarzyszeniu   opowiadałam o blogowaniu. Nie byłam przygotowana, sądzę, że moje wypowiedzi były z powodu spontaniczności chaotyczne i niewiele wniosły. Dlatego postaram się teraz napisać rzeczowo i konkretnie, może się moje doświadczenie komuś  przyda. Chodzi tu głównie o prowadzenie bloga mającego  wesprzeć działanie fundacji czy stowarzyszenia.

Jak się zakłada bloga?

Jest kilka możliwości, blog może być na bezpłatnej platformie, można też sobie wykupić domenę. Dość ważne jest, aby blog był prosty w obsłudze, chyba, że ma się nim zajmować informatyk. Dodawanie zdjęć, filmów i linków nie powinno sprawiać trudności tak samo, jak dodawanie komentarzy. Uważam, ale to moje prywatne zdanie, że blogspot jest najłatwiejszy i poradzi sobie tu każdy prowadzący.

Trzeba wybrać szablon, kolory i czcionkę. Ma wzbudzać zaufanie, dlatego lepiej, aby było bez udziwnień, wyskakujących znienacka obrazków, jaskrawych, męczących oczy kolorów i hałaśliwej muzyczki.

Blog jest mniej formalny niż oficjalna strona, dlatego może być dla odwiedzających ciekawszy. Na oficjalną stronę wchodzimy po konkretne informacje, muszą one być rzetelne, klient czy petent tego dokładnie oczekuje. Na blogu natomiast może być nieco luźniej, można sobie pozwolić dla urozmaicenia treści na żart, plotkę czy zabawne zdjęcie. Na przykład – oficjalna strona gminy informuje o konieczności wymiany dowodów osobistych. Na blogu można zamieścić zdjęcie pani Ani załamanej taką wiadomością lub też anegdotkę o tym, jak bardzo zdziwieni są mieszkańcy na wieść o tym, że za wymianę dokumentu opłat się nie pobiera.

Pod notką z pewnością rozgorzeje dyskusja, i tu jest kolejna zaleta posiadania bloga. W dyskusji nie trzeba się logować, jest się anonimem. To daje, niestety, poczucie bezkarności ale równocześnie pozwala na  swobodę wypowiedzi. Ważne, by odpowiadać, i to odpowiadać rzetelnie. Czytelnik wchodzi po kilka razy na stronę aby sprawdzić, jak toczy się dyskusja i ma prawo poczuć się zlekceważony, jeśli przez dwa dni nikt mu nie odpowie.

Treści obraźliwe, kierowane zarówno do autora jak i do innych uczestników dyskusji usuwać od razu.

Bloger może, a nawet powinien, po swojemu opowiadać o działalności fundacji. Może napisać o tym, jak trudno było załatwić niektóre sprawy tak, jakby opowiadał to koleżance. Od pokoju do pokoju, całowałam klamkę po klamce i nic nie załatwiłam. Czytelnik się natychmiast identyfikuje bo każdy przynajmniej raz w życiu natknął się na panią Halinkę z dziekanatu.

Skąd brać czytelników?

Nie być zazdrosnym o czyjś sukces tylko pisać o nim, wklejać linki i pokazywać, jak sobie radzą inni. Przyjdą, bo każdy jest ciekaw, co też o nim piszą. Nie bać się napisać krytycznie, jeśli zajdzie taka potrzeba. Chodzi tu o wiarygodność, ludzie wszystko widzą a jeśli piszemy prawdę, to nie trzeba pamiętać, co pisaliśmy o danym zdarzeniu. Kłamiąc, rujnujemy sobie reputację raz na zawsze.

Od czasu do czasu warto poprosić czytelników o radę albo o pomoc, ja przynajmniej tak robię i jeszcze mi się nie zdarzyło, aby mi odmówili. Tak się buduje społeczność, te wzajemne relacje i reakcje są bardzo wiążące.

Ważna jest systematyczność publikacji, odwiedzanie innych blogów, komentowanie, współpraca z innymi blogerami, niekoniecznie branżowymi. Na wielu prywatnych blogach widnieją banery stowarzyszeń i fundacji, zachęcające do odwiedzenia tych miejsc.

Na koniec – czy warto prowadzić branżowy blog? Tak,  umiejętne wykorzystanie tego narzędzia może być ciekawszym a na pewno bardziej dostępnym środkiem komunikacji niż oficjalna strona.

Bardzo Was proszę (kto wytrwał) o dodanie swoich opinii, to dość ważne. 

w bonusie - na szkoleniu podszedł do mnie przystojny mężczyzna pytając - pani Mrozek? Przeleciały mi przed oczyma wszystkie posty, w których pisałam o gminie i o naszej okolicy.  Odważnie  przyznałam się, że ja to ja. Miłego dnia!