Warto zwrócić uwagę na chłopczyka po lewej.
Zawsze, gdy mam okazję być widzem takiego spektaklu, wzruszam się, czasem nie potrafię powstrzymać łez. Podziwiam zaangażowanie dzieciaków, spontaniczność, radość, chłonę atmosferę przedstawienia, czuję dumę rodziców, wiecie, jak to jest - co z tego, że dziecko sepleni i aż czerwone z przejęcia myli się, i tak jest najlepsze!
Podziwiam pracę nauczycielki, ten film jest dobrym przykładem, jak mocno się angażuje.
Wszystkim paniom ślęczącym nad dekoracjami, reżyserującym, organizującym przedstawienia dziękuję. Pewnie nawet nie wiecie, ile matek dzięki Wam beczy ze wzruszenia.
Brawo Klarka!
OdpowiedzUsuńSezon na piosenki patriotyczne rozpoczęty i to w trak wdzięcznej formie. Piękne!
no właśnie tak się kręcę z tymi patriotycznymi tematami:)) ale potem już nic aż do maja!
Usuńi znowu tytuł co przyciaga. dobra jesteś!
OdpowiedzUsuńna to właśnie liczyłam:D
UsuńPo raz pierwszy czytam tak fajną opinię na temat pracy nauczycielek. Zrobiło mi się cieplutko:):)
OdpowiedzUsuńMnie też, chociaż już jestem emerytem
UsuńOj tak,tak-wielkie dzięki tym wszystkim nauczycielom.Wzruszałam się gdy śpiewały czy mówiły wierszyki o naszej ojczyżnie moje dzieci,wzruszam sie teraz gdy je mówią moje wnuki.
OdpowiedzUsuńJak tytuł przeczytałam, to myślałam, że będzie o Pani Zosi z zerówki, co nas wskaźnikiem po łapach trzaskała. A tu niespodzianka :)
OdpowiedzUsuńA ja myślałam, że będzie o panu Janie z podstawówki, który nam minusy wpisywał do dziennika za oddychanie (3 minusy = ndst) :D
UsuńPrzewrotny tytuł, ha!
OdpowiedzUsuńCzłowiek się spodziewał, że jakiś skandal edukacyjny opiszesz, a tu, wot: patriotyzm ;)
Tytuł odebrałam .... hm, w najgorszym tego słowa znaczeniu ( już człowiek przesiąkac zaczyna tym,czym nie powinien). A tutaj.... Jak miło! Serdeczności Klarka
OdpowiedzUsuńja bym dodała jeszcze przedstawienia w przedszkolu . Jak te kobiety ogarniają te maluchy to ja zupełnie nie wiem i szczerze podziwiam.Nie widziałm tylko jednego przedstawienia u mojego syna, przygotowanego z okazji dnia matki bo akurat rodziłam córki ale na wszystkich innych ryczałam jak bóbr bez względu na tematykę.
OdpowiedzUsuńTeż najlepiej pamiętam te przedstawienia z przedszkola moich dzieci. Płakałam zawsze, niezależnie od tego że przeważnie było bardzo śmiesznie :-)
UsuńZ tytułem trafiłaś ... jak zawsze :D
OdpowiedzUsuńTeż mam łzy w oczach na tego rodzaju przedstawieniach. Chłopiec po lewej - boba!
Szkoda tylko, że tak mało jest tak bardzo zaangażowanych nauczycielek. W podstawówce u mojej córki nie było takiej osoby ani jednej, za to w liceum właściwie wszyscy nauczyciele byli naprawdę pasjonatami tego zawodu a do tego : cierpliwi, ciepli,pełni nowatorskich pomysłów. A myślę, że właśnie głównie ci młodsi uczniowie powinni mieć takie, jak ta na filmiku , nauczycielki.
OdpowiedzUsuńMiłego, ;)
Taka malutka dziewczyneczka i tak ładnie śpiewa... A ten chłopczyk to ma pewnie ADHD :-)
OdpowiedzUsuńBardzo ci się udało z tytułem :D
OdpowiedzUsuńTytuł /jak zwykle/ zaskakujący :D
OdpowiedzUsuńMały po lewej pełen temperamentu...:D
Kamień spadł mi z serca. okazuje się, że szlochając ukradkiem na apelach jestem całkiem normalna :)
OdpowiedzUsuńchłopiec po lewej - zjawiskowy! :)
OdpowiedzUsuńtytuł - bomba...występ cudny, myślę, ze to w jakimś polskim kościele śpiewają dzieci emigrantów...wtedy te słowa nabierają jeszcze innego sensu..
OdpowiedzUsuńJakie to piekne!!!
OdpowiedzUsuń