tajemnica udanych badań, przetworów i spotkań

dżem brzoskwiniowy

Zaimponował mi ktoś, kto wczoraj siedział pół dnia w archiwum i nawet komentował te archiwalne kawałki. Dla mnie to znak, aby jednak nie porzucać bloga.

Byłam na mammografii. To nie jest przyjemne badanie i chwalę się dopiero po fakcie, bo tak naprawdę to zapisuję się a potem szukam wykrętów, aby odwołać i kombinuję jak koń pod górę, odwlekając przeważnie z pół roku. Ale obiecałam kiedyś Kurce i tego się trzymam. Wyniki dopiero za miesiąc, zawsze chodziłam prywatnie i były od razu a tu niespodzianka. Trudno, zaczekam, jestem dobrej myśli. Łyżka dziegciu – jest różnica w podejściu do pacjenta nie tylko z powodu tego czekania na wyniki. Więcej nie pójdę, choćbym miała zarabiać na prywatne badanie kopiąc rowy. 

Krzysiek mnie uszczęśliwił, przynosząc do domu 15 kg brzoskwiń. Pewnie każda kiedyś tak miała – a to niespodziewany kosz grzybów do przerobienia natychmiast, a to pół tony jabłek (Magda, Ty wiesz) lub wiadro porzeczek.

Przepis podaję – nie kląć na chłopa. Iść do piwnicy, przytargać kocioł, słoiki i cukier. Włączyć radio i zmywarkę. Owoce sparzyć i obrać ze skórki.  Paznokcie pielęgnowane na wiejskie dożynki bardzo się przydały. Na dożynkach i tak mnie nikt nie będzie po rękach całował a zresztą spracowane ręce wizytówką robotnej kobiety, o! Szlag, co ja wypisuję.

Obrać i wypestkować, śpiewać razem z radiem. Jak się śpiewa przy robieniu przetworów to nie spleśnieją. No co, wymyślam nowe zabobony. Jak się słoiki wymyły to   ugotować ulepek z cukru i wody, poukładać owoce, zalać syropem i do kotła. Rozgniecione kawałki usmażyłam na dżem. O dziesiątej Krzysiek wlazł do kuchni i widząc gotowe przetwory stwierdził, że jutro przywiezie kolejne 15 kg. Nie kląć na chłopa.

Nie wybieram się na Blog Forum Gdańsk. Nie pasuję do tamtego świata a spotkać się z innymi blogerami mogę wszędzie. Odkryłam nawet tajemnicę tych spotkań. A nie zdradzę. Watrowisko pozdrawiam.