większych problemów nie mam

pietruszka przezimowała

Będzie o dramacie  jednostki w społeczeństwie. Czyli o mnie, o! Bo mnie nikt nie rozumie a jak się żalę to się wszyscy ze mnie śmieją. O proszę, już użyłam dwóch ważnych informacji o tym społeczeństwie -  „nikt” i „wszyscy” czyli tak naprawdę do kogo mam pretensje?

Tekst będzie długi i zawiły i dlatego już tu proszę, aby nie pisać w komentarzach – ale tak naprawdę to o co ci Klarka chodzi?

Mój sąsiad jest bardzo pracowitym starszym rolnikiem i jak każdy rolnik dba o swoje gospodarstwo. Ma różne zwierzęta, w tym kury. Kura jaka jest każdy wie, właśnie, nie każdy bo dziś ze zdumieniem przeczytałam, że Kasia z Wrocławia nie wie nic o kurach, krowach i innych bydlątkach. Trudno, napiszę. Kury mają dzioby i pazury, znoszą jajka i jeśli nie siedzą całe życie w kurniku, łażą sobie po trawie, drapią pazurami glebę i wydziobują z niej kurze smakołyki. Najchętniej grzebią tam, gdzie ziemia jest świeżo spulchniona.

I tu się zaraz rozegra zasadnicza część mojego dramatu.

Kury sąsiada lubią przychodzić do mojego ogrodu, wydziobywać kocie jedzenie z miski, próbować nasion dopiero co posianych kwiatów, wydrapywać cebulki krokusów wiosną i dokumentnie zniszczyć każdą świeżą rabatę. Lubią też ozdobić podjazd i schody kupami a najbardziej lubią kopać w korze wysypanej pod roślinami koło piwnicy. Co zamiotę chodnik to za chwilę pełno kory.

 Teściowa, gdy się jej żaliłam  raz na ten problem, zapytała podejrzliwie – a którędy przechodzą, bo może nie zamykacie bramy!

 Bramę zamykamy ale zwróćcie uwagę – moja wina, nie sąsiada i jego kur.

Krzysiek czyli gospodarz naszej posesji, widząc, którędy drób przychodzi, usiłował zrobić coś z ogrodzeniem, dosztukował wyżej siatkę od tamtej strony ale te cwane bestie znalazły natychmiast inne miejsce i zanim Krzysiek wrócił z dołu ogrodu gotów na pochwały to kurska już przefrunęły z drugiej strony.

Zamiast pochwał było to, co inni sąsiedzi lubią najbardziej a akustykę mamy znakomitą.

Tak to trwa lat kilka – nie pomagają prośby – od tego zaczęłam – sąsiedzie, tak nie może być, trzeba je zamykać itd.

Ale co taka kura może szkodzić? Co to jest te parę kwiatków?

To stwierdzenie doprowadziło mnie do szału, alkoholizmu i samobójstwa. No dobra, przesadziłam. Poszłam do szopy w poszukiwaniu mojego ulubionego narzędzia czyli siekiery z żółtym trzonkiem. W młodości umiałam zaciupać kurę i oprawić a takich umiejętności się nie zapomina.

No dobra, przesadziłam, rozpłakałam się tylko.

Wczoraj spędziłam pracowity dzień. Ogród położony jest na południe, dlatego już wszystko pięknie obeschło – róże doskonale przezimowały, lawenda też ma się nieźle. Pozbierałam z trawnika kępy świeżo wykopanych pierwiosnków, gdyby nie były tak zdziobane, to już za kilka dni miałabym pierwsze kwiatki, takie wydarte pazurami nie mają szans.

Ptakom się nie dziwię, rzucają się na wszystko, co zielone, więc na te pierwsze pączki krokusów i tulipanów najbardziej, i na świeżo poruszoną ziemię. Tam, gdzie równiutko wygrabiłam.

Ukasz mi doradził – umieść na bramie napis – KUROM I OBCYM KOTOM WSTĘP WZBRONIONY.

ja mam pilnować kur?