czym chata bogata

Mam nadzieję, że nikt się nie dał nabrać na nadęty tytuł „moja mamusia gotuje najlepiej na świecie” i znając mnie widzicie w nim ironię i żart. Z każdym pokoleniem zmienia się tryb życia i wraz z nim zmienia się, na szczęście zresztą, gust kulinarny i zapotrzebowanie organizmu. Nie wszystko, co stare, mam na myśli przepisy kulinarne, trzeba odrzucić jako niezdrowe, pracochłonne i mega kaloryczne, ale niestety, większość tak.

Nasze pokolenie w młodości przeważnie miało całkiem inny tryb życia, dużo ruchu, dużo pracy fizycznej, w domu trzeba było prawie wszystko robić ręcznie, nie siedziało się przy komputerze i przy telewizorze, jedzenie było proste, nikt nie liczył kalorii, gotowało się intuicyjnie – zimą tłusto i gęsto, czyli fasolka po kretyńsku, bigos, kotlet schabowy, żurek z kiełbasą, a latem lżejsze zupy ale i tak ze śmietaną, jakieś pierożki z owocami, ewentualnie gołąbki. 

Jeśli ryba, to utytłana w panierce i smażona na oleju, jeśli sałatki to obowiązkowo z majonezem. Tort to była masakra wątroby – najprostszy przepis (nie jest dokładny, nie robić bo będzie buba) – pół kilo cukru, pół kilo masła, ze dwie tabliczki czekolady, 20 dag orzechów, 10 jaj, kieliszek spirytusu i parę wisienek do dekoracji.

Menu na przyjęcie imieninowe, czyli coroczna kara  dla pani domu – półmisek zimnych mięs, kurczak w galarecie, sos tatarski, sałatka jarzynowa, śledzie w śmietanie, pikle, grzybki, barszcz czerwony z krokietem, schab faszerowany, kluseczki śląskie, potem tylko bigos albo gulasz  a potem ten tort – masakra.  Sernik, w-z, babeczki i krajanka cały czas na stole, kto chce to sięga. Trzy wieczory stania przy kuchni. Oczywiście to tylko przykład, ale z ręką na sercu – kto by to wszystko teraz jadł?

Nie podoba mi się jedzenie byle czego na mieście, nie podoba mi się jedzenie zup z torebek ale podoba mi się ta współczesna lekka kuchnia, owoce morza, ryż, jogurt, oliwa z oliwek, dużo warzyw, o proszę, wyszło na to, że lubię kuchnię śródziemnomorską.

Nie przekonam się do produktów instant i z puszek, bo tak było za komuny, z przymusu kupowało się konserwy, żeby było co jeść. Konserwa turystyczna, gulasz angielski, paprykarz szczeciński – ścisła rezerwa, żeby było do chleba jak nic już nie można kupić świeżego. Ciasta w proszku – bez sensu, zobaczcie skład. Po co się truć dodatkowo. Lepiej sobie kupić  ciastka gotowe.

Wracając do tradycyjnego gotowania. Czasem warto skorzystać z tradycyjnego przepisu, warto poświęcić na gotowanie godzinę czy dwie, ale myślę, że wszystko zależy od upodobania i jak mówi stare indiańskie przysłowie „dobra żona tym się chlubi to gotuje co mąż lubi!”. A na przyjęcia zabiera rodzinę do ulubionej restauracji, i ta wersja podoba mi się bardziej.