zazdrość szczypie w uszy

Kiedy Artur powiedział, że oświadczył się Dagmarze, koledzy ryknęli śmiechem:

- no chyba cię szatan opuścił, ona miała więcej facetów niż jest kamieni w Dunajcu!

Dagmara rzeczywiście była dziewczyną, za którą się wszyscy oglądali – kobiety z zazdrości a faceci nie wiadomo dlaczego, bo niby co oni widzą w tych długich nogach kończących się tam, gdzie inne mają miejsce na plecak i z niczym innym się to miejsce nie kojarzy,  albo w biuście, którym można zgniatać puszki po piwie, w końcu biust to nic innego jak pojemnik na mleko i nie ma się co gapić, o! A do tego blondynka, oczy niebieskie jak pies rasy Husky choć na tym koniec porównań, bez skojarzeń!

Artur był zakochany i żadne argumenty do niego nie przemawiały, bo dobrze wiedział, co robi z człowiekiem zawiść. Kumple go wyśmiewali bo po prostu żaden wcześniej nie miał odwagi poderwać Dagmary bo się bali, który by jej sprostał? Taka kobieta wymaga bezustannej adoracji, a oni wolą ją teraz obgadywać bo żadnemu się nie chciało starać, niech żałują.

Pierścionek był piękny, od środka miał wygrawerowany napis „dziś też Cię kocham” i Daga nosiła go już szósty miesiąc, co było rekordem, bo wszystkie dotychczasowe zaręczyny zrywała, nim kończyła się następująca po zaręczynach pora roku. Miała rację, bo te sceny zazdrości były żałosne i jak nie ma w związku zaufania, to nie ma co się wiązać ślubem na resztę życia. To nie byli narzeczeni, to byli jacyś prześladowcy! Sprawdzali ją, czytali jej wiadomości, przeczesywali jej laptop a jeden nawet wynajął detektywa, który zresztą potem również się jej oświadczył. Była więc jak ten puchar przechodni, aż niebezpiecznie zaczęła się zbliżać do magicznej trzydziestki. Koleżanki najchętniej rozmawiały o opiekunkach, przedszkolach, zupkach i kredytach mieszkaniowych, nie zapraszały jej nawet na kawkę czy winko bo je szlag trafiał, że ona w aptece kupuje kremy pielęgnacyjne a one syropy na kaszel. 

To wyjdzie za mąż, najwyżej zaraz wróci jak w tej piosence. Zresztą ten Artur nie jest taki zły, stara się, dba o nią jak o królewnę. A do tego ma przystojnego brata, którego Daga żartobliwie nazywa „Członek z żelaza”.