o chłopcu, który chciałby zobaczyć Kraków

Zgodnie z przepisami ustawy o zbiórkach publicznych, zezwolenia na zbiórkę pieniędzy nie wymaga się gdy jest ona przeprowadzana wśród grona znajomych. Na tym blogu wszyscy jesteśmy przyjaciółmi i znajomymi.
Nie chcę stwarzać powodu do radości tym, którzy chcą mnie wtrącić za zorganizowanie tej wycieczki  do więzienia dlatego jeśli ktoś z rodziny, znajomych i przyjaciół napisze do mnie, prześlę natychmiast numer konta i dane potrzebne do przelewu a tu numeru konta nie będzie. Ech..

 

Duże miasta szczycą się przystosowaniem infrastruktury dla niepełnosprawnych. Rzeczywiście, w Krakowie czy w Warszawie dostrzegam te udogodnienia w różnych miejscach, windy, podjazdy, niskopodłogowe autobusy i to co mnie najbardziej kusi – te przestronne, czyściutkie, szerokie toalety, z których bezczelnie korzystam gdy do normalnych jest kolejka. Tak jest w dużych miastach, a jak mają ludzie na wózkach mieszkający na wsiach?

Niedawno pisałam o wrażeniach z kina i ojejej jaka byłam biedna bo miałam miejsce blisko ekranu a do tego z brzegu.

Odezwał się w komentarzach chłopak, że on ma tak zawsze. Zawsze musi oglądać film z pierwszego rzędu, z samego brzegu i marzy, aby choć raz w życiu siedzieć pośrodku sali, o ostatnim rzędzie nawet nie wspomniał. Sprawdziłam, w Białymstoku nie ma takiej możliwości. Musiałby chłopaka ktoś zadźwigać a potem znieść. A wcześniej do tego kina musi go ktoś zawieź samochodem i to jest jedyny przywilej takiego kierowcy, te miejsca do parkowania, i na tym się przywileje kończą.

A chłopak chciałby zwiedzić nie tylko Białystok, chciałby na przykład przyjechać do Krakowa. Ale jak z wózkiem wsiądzie do zwykłego pociągu z przedziałami? W Warszawie da radę, pod warunkiem, że pojedzie Intercity. Może tak być, ale wcześniej się musi wydostać
a) ze swej wsi

b) z Białegostoku

Nawet, gdybym zaprosiła tego młodego człowieka wraz z rodzicami na nocleg to – u mnie też – schody, schody i progi, i przez te przeklęte schody, progi, ciasną łazienkę i głęboką wannę Lipton nie zwiedzi nawet mojej wsi, nawet sąsiedniego Ojcowa, bo wszędzie górki, schody, schody i progi.