znów o tym kocie

Korki

Nie jest łatwo młodemu kotu zrobić zdjęcie jeśli nie śpi. Za to niebywale łatwo jest z takim kotem rozmawiać.
Korki jest typem kota żebrzącego. Kiedy tylko usłyszy dźwięk otwieranej lodówki lub stukot noża o deskę, zrywa się i biegnie do kuchni. Czasem wystarczy, że usłyszy kogoś w kuchni i też biegnie.
Teraz będziecie mi zazdrościć (pewnie przez miesiąc, nie dłużej) Korki zjada absolutnie wszystko co dostanie, dlatego jego miseczki są puste.
Gotuję obiad i kroję mięso. Od czasu do czasu obcinam kawałki,  rzucam siedzącemu na podłodze kotu i mówię - wiesz, poprzedni kot nie jadł tej karmy z puszki którą dostajesz tylko takie właśnie mięsko. Kot odpowiada - miauuuu? Tak, miał zawsze drobno pokrojone, bo nie pogryzł dużych kawałków. Po czym rzucam pokaźny pasek a Korki pochłania go, oblizuje się i znów czeka. Nie wytrzymuje tego czekania i wskakuje na blat, kiedy ja już kroję rzodkiewkę.
Nie możesz wskakiwać na blat - protestuję i nie bardzo ostrożnie spycham kota na podłogę. Proszę, rzodkiewkę spróbuj - rzucam kotu warzywko.
Rzodkiewka trącana burą łapą toczy się po kuchni i wpada za lodówkę. Kot przez chwilę usiłuje ją wydostać ale rezygnuje. Podchodzi do miski z wodą i pije, maczając i oblizując łapkę.
Nie umiesz pić inaczej? - pytam. Przecież łapy masz brudne, nie lepiej napić się czystej wody?
- Heh, na polu piję z kałuży albo z zardzewiałego garnka u sąsiada i żyję - odpowiada. 

Dobra, na dziś wystarczy, bo za chwilę popłynę w bajkę. Czarującego popołudnia!

Jak Wam mija weekend?