taka wiadomość wesoła

 Czasem się śmiałam bałam  w robocie, że w końcu ktoś z bloga mnie pozna ale ja mam na taką okazję przygotowany tekst, że ludzie są do siebie bardzo podobni. Bo są. 

Swoich zdjęć wstawiam niewiele bo nie ma się czym chwalić ale przecież wstydzić się też nie ma co. 

I tak dziś wieczorem dostałam na fb pytanko, czy byłam w południe w galerii Bronowice. Byłam, byłam. Jaki ten świat jest mały! Kurde, powinnam się jednak malować i ubierać bardziej jak człowiek pracy a nie jak żulia  z przystanku,  dziś akurat  miałam zły dzień i wzrok ponury a na gębie czarną maseczkę. 

Z torebki  wystawała mi siekiera. 

Jeśli ktoś kiedyś trafi do naszego hoteliku i pozna w recepcji staruszka portiera to też będzie miłe!