maj maj!

kliknięcie na zdjęcie powiększy je

Nie mogłam się powstrzymać. To, co widzicie na pierwszym zdjęciu, to zupełny przypadek, bohater drugiego planu poprawia rynnę, ale i tak jest uroczo.

Dawno temu marzyłam o bzie, który będzie mi zaglądał do okien.   Sypialnię mam dość wysoko a bez rośnie wolno. Ale doczekałam się - te krzaki mają dziesięć lat. Za to złotlin rośnie jak głupi choć przecież głupi nie jest i wygląda pięknie. We wtorek natnę fioletowych i białych kiści i zaniosę dziewczynom do pracy. Za nic. Bo się ucieszą.

Noszę się z zamiarem napisania o przypadku wyjątkowej niewdzięczności. Zawsze oburzam się widząc rażącą niewdzięczność choć dobrze wiem, że najlepiej byłoby nie oczekiwać za wiele. Ale na razie poczekam choć bardzo żal mi dziewczyny, która zaangażowała się dla kogoś całym sercem, poświęciła swój czas i pieniądze a teraz ten ktoś, gdy ma lepiej,  wypiął się na nią. Jeszcze nie wiem czy o tym pisać bo będzie wojna, ale dobrze wiecie, że ja się nie boję, nie o takich rzeczach pisałam i przeżyłam i ja, i blog.

Pachnie bez, pada deszcz, najedzony kot mruczy. Na razie to mi wystarczy. Pomyślę, poczytam. Życie jest za krótkie na to by milczeć dla świętego spokoju.

Dziś też Cię kocham.