chodzi o wodę

zaczyna się!

Najpierw kwitnie dziki bez , potem biały pełny, potem szczepiony fioletowy z białą obwódką a na koniec taki mały niepozorny ale pachnący na całą okolicę.

Postanowiłam w tym roku nie sadzić warzyw do gruntu, jest tylko posiana sałata i rzodkiewka, szczypiorek jest zeszłoroczny tak samo jak pietruszka. Jeszcze będą dzikie pomidory, bo rosną same gdzie popadnie to niech rosną. Nie będę nic sadzić bo trzeba byłoby wszystko podlewać.
Jest bardzo sucho. Wczoraj przeszła burza ale pokropiło niewiele, do zbiorników pod rynnami nie nalało się nic. Zbiorniki na deszczówkę mamy odkąd pamiętam, jeśli pada to jest ciepła miękka woda do podlewania, a jeśli nie pada to napełniamy je sami, rośliny lubią podlewanie odstaną wodą dostarczaną delikatnie do korzeni, wczesnym rankiem lub po zachodzie słońca. Lanie wężem lodowatą wodą byle kiedy i gdzie popadnie to dla roślin szok, nie służy im, nie róbcie tego. Nie chodzi o to, że chcę się wymądrzać, pracowałam kiedyś w miejscu gdzie dyrektor każdą roślinkę sadził własną ręką, chuchał i dmuchał, podwiązywał i przycinał,  a pracownicy administracji w upalne popołudnie wyciągali węża i lali wszystko równo, mocząc w słońcu liście i kwiaty. Ja się tam nic nie odzywałam bo właśnie byłoby, że się wymądrzam. Ale aż mi się płakać chciało na taką głupotę bo co winne kwiaty. Można było to robić inaczej.

złotlin, a za nim beczka na deszczówkę

Do brzegu daleko.

Wodę oszczędzam zawsze. Naczynia zmywa zmywarka, wszystko piorę w pralce.

Ale  trzeba pamiętać o zwierzętach. W jednym ze zbiorników mamy kamień, na którym siadają ptaki aby się napić. Z miski dla kotów piją również jeże. Nie karmię ani obcych kotów ani jeży ale wiem, że wszędzie wokół jest zabetonowane, wyłożone kostką i nie ma nigdzie nawet kałuży, o strumyczku nie ma co marzyć. Wszystko dawno wyschnięte.  Trzeba wystawiać poidła. Być może dlatego mamy w ogrodzie mnóstwo ptaków, jeży, jaszczurek, no i obcych kotów. A może dlatego, że u nas zazwyczaj jest cicho?
Budkę lęgową mamy tyko jedną, na czereśni, ale co roku widzę gniazda - to na kalinie, to w krzaku porzeczki, to wśród winorośli. Czasem gdy jesteśmy w ogrodzie jakiś ptak drze się wniebogłosy usiłując odwrócić uwagę od gniazda a wtedy mówię - cicho bądź, to jest mój teren, i proszę mi nie wyżerać borówek. Bo wszystko im pozwalam wyżerać ale o borówki robię wojnę. Obok mają aronię to niech dziobią.

ostatnie żonkile

Jutro mam rezonans, oby się w końcu udało. Ale przyznam się - bardziej się martwię o to, co potem powie lekarz.

Dziś też Cię kocham.