Zdrada!

 Wracająca z pracy Marysia zerkała na siedzącą przed nią w tramwaju czulącą się  parkę. Młody mężczyzna był zadziwiająco podobny do jej sąsiada, człowieka żonatego i dzieciatego. Pomyślała nawet, że to może brat sąsiada. Facet obejmował dziewczynę ramieniem, co chwilę się całowali, co wyglądało komicznie bo mieli na twarzach maseczki i odsuwali je sobie na brodę. 

Kiedy zabrzmiał komunikat "możliwość przesiadki na inne linie autobusowe i tramwajowe",  facet zerwał się, ostatni raz pocałował kobietę i wysiadł. Marysia wysiadła również bo tutaj się przesiadała do busa odjeżdżającego do jej miejscowości. 

Szła kilka kroków za mężczyzną z tramwaju. Teraz już była pewna, że to sąsiad, ponieważ podszedł do siedzącej na ławeczce kobiety - swej żony, zabrał stojącą koło niej torbę z zakupami i zgodnie wsiedli do podstawionego właśnie pojazdu. 

Marysia usiadła za nimi, wyjęła czytnik ale i tak nie mogła skupić się na lekturze. 

- Kupiłaś tabletki dla kota? - pytał mężczyzna. Rozmawiali o zakupach i o premii, której mężczyzna nie dostał a na którą liczyli.

Wysiedli. O, sąsiadka, dzień dobry sąsiadko, przez te maseczki trudno człowieka poznać  - ukłonili się Marysi a potem zgodnie ramię w ramię szli uliczką do swojego domu. 

I co ja mam zrobić, powiedzieć sąsiadce, nie powiedzieć? - Marysia biła się z myślami. 

Nie mówić, nie wtrącać się. A gdyby u nas tak było. Wszyscy by wiedzieli a ja nie? Wolałabym żeby mi ktoś powiedział. Nie wiem co robić. Czas to załatwi - zdecydowała. 

Marysia widziała sąsiada jeszcze kilka razy w podobnej sytuacji ale udaje, że go nie widzi i nic nie mówi.