i już

Operacja się udała, mama czuje się dobrze. Piszę o tym tutaj, bo tak się najszybciej rozchodzą wieści. Rodzina bliska czyta (halo ukochana rodzinko z Zachodu odzywać mi się tu proszę!) dalsza również. Znajomi i mniej znajomi - dziękujemy Wam za słowa wsparcia, za otuchę, za to, że w takich chwilach odzywacie się, przytulacie, pozdrawiacie.
Mama się trzyma i pewnie jutro albo pojutrze będziemy myć włosy i układać fryzurę, wtedy lakier się przyda. Co to za dzielna kobieta. Ja widziałam, że się boi, ona widziała, że się boję, i tak mi było wczoraj trudno odejść z tego szpitala, i tak mi dziś nie szła robota, aż wreszcie wszystko dobrze się skończyło,  popołudnie mija z uśmiechem, z ulgą.
A w domu taki list od Krzyśka. Czyż nie uroczy?