proszę o spokój!

Na Onecie jest jakaś poważniejsza awaria, jak się wchodzi na blog to pojawia się komunikat "blog o podanym adresie nie istnieje". Nie skasowałam "za-wzięcie za-żarcie". Miło, gdy pytacie, czy wszystko w porządku. Nic się nie dzieje, przynajmniej taką mam nadzieję. O, zrymowało mi się. 

Wkurzam się na sąsiada! Nic nie mogę zrobić, na niczym się skupić, o pisaniu nie ma mowy, bo on się bezustannie drze. Teoretycznie mogłabym pisać w słuchawkach albo sprawić sobie zatyczki, ale nie lubię i nie chcę! W końcu nie wytrzymam i powiem mu te wszystkie słowa, które słyszę przez całe całe lata: "stul ryj, bo jak ci przypier.., co robisz, spierd"..itd, itd. Nie, on nie mówi tego do mnie, skądże. Wrzeszczy tak do  swej najbliższej rodziny i do swoich zwierząt. Jego pies z pewnością myśli, że ma na imię" skur..wypier..stąd".   

Już wyjaśniam o co chodzi z tym wrzaskiem. Tu jest zwarta zabudowa, dom przy domu, taka ulicówka a za domami ogrody. Akustyka jest dobra bo ja latem słyszę jak sąsiadce upadnie coś w kuchni, (słyszę w sensie - noo, wiedziałam, że to rozbijesz!)  i oni również słyszą od nas prawie wszystko. Ale jeden z sąsiadów ma głos tubalny, nie mówi tylko wrzeszczy ze złością na wszystko i na wszystkich. Teraz okna i drzwi są pootwierane a zresztą jak mam zamknięte to również ten jego wrzask słychać, bo całe jego życie zawodowe toczy się na podwórku. Jak coś trzeba z domu, to nie pójdzie, nie zadzwoni, tylko stanie i wrzeszczy, jak ktoś z rodziny zrobi coś nie po jego myśli, a chyba jeszcze nikomu się nie udało tam nic dobrze zrobić, to urządza awanturę. Oni się tym jego krzykiem chyba już dawno przestali przejmować, ale mnie to bardzo przeszkadza. 

Sąsiedzi tu czytają, czasem nawet komentują, dlatego z przymrużeniem oka do tych czytających napiszę:  i wreszcie się spełniło powiedzenie "mów, mów, a potem to wszystko będzie w internecie!".